Via het werk van mijn echtgenote kregen we een link naar een opvallend filmpje: Gaat je geheugen kapot, als je teveel voor je computer hangt . Ik schrijf opvallend omdat de spreker in het filmpje voor mij "top" is. Zijn vermogen om als professor de dingen eenvoudig te verwoorden én aantrekkelijk te presenteren zijn uniek. Erik Scherder (want over hem gaat het) zegt hier bijzonder interessante dingen (en volgens mijn nicht schijnt hij in het echt ook echt zo inspirerend te zijn).
Een bijzonder mens dus, die Erik. Gelukkig ken ik er nog wel een paar; mensen die je op een of andere manier inspireren. Max Lucado is zo iemand voor mij en sommige van mijn vrienden (altijd handig ;-) ) Ik denk ook aan Stephen Covy en Andrew White (dominee in Bagdad). Recentelijk hoorde ik zijn levensverhaal: dominee tussen de bommen! En hij heeft ook nog MS.
God, wat een mooi mens is dit; dit inspireert mij.
In dit gelijknamige boek van Arjan Broers treft het mij hoe hij zaken in de maatschappij feilloos kan terugvoeren op het ene, schielijk allesoverheersende thema: geld.
Nu is dat op zich niet zo verrassend; velen voor hem hebben dat gedaan en hij zal ook niet de laatste zijn. Maar dat Arjan hierbij wijst op de consequenties dát is wel verrassend. Zijn stelling: wanneer je geld tot het hoogste goed maakt (ook binnen organisaties) dan krijg je daar alle neveneffecten GRATIS bij. Wees dan ook niet verrast als je medewerkers hetzelfde doen. Zoals nu in de zorg zovele dingen teruggeleid worden op alleen maar geld... En dan toch van je mensen blijven verwachten dat ze zich onbaatzuchtig blijven inzetten voor die ander?
Bert Keizer in Trouw over de bureaucratie in de zorg: "De registratie is een doel op zich geworden. Het verpest je werk, en niemand in zorgland verzet zich ertegen."
Als dit soort mensen al apathisch toekijken zonder in actie te komen, van wie moeten we dan nog het heil verwachten?
